ევროპა და ამერიკა რას მიქვია? ბოლო დროს ქართველებს დედამიწის მივიწყებულ კუნჭულებშიც კი ნახავთ. ქართველების დიდი ნაწილი უცხოეთში სამწუხაროდ მოსაპარად მიდიან და ბევრი ფიქრობს, რომ განვითარებულ ქვეყნებში თავის რჩენის ერთადერთი საშუალება სწორედ ხელმრუდობაა.
ქართველი რისი ქართველი იქნება ყველაგან თავისი განსაკუთრებული კვალი თუ არ დატოვა.. მაგალითად ავსტრიის დედაქალაქ ვენის პოლიციაში დღესაც გამოკრულია ერთი მეტად უცნაური კრიმინალური საქმის აღწერა, (დამნაშავეთა ფოტოებითურთ) რომელიც ხუთი წლის წინ ქართველებმა ჩაიდინეს და ახლაც გაურკვეველია ამ დანაშაულის თავი და ბოლო. ბევრი რომ არ გავაგრძელო, სამმა ქართველმა ბიჭმა ფულის გაკეთების ასეთი მეთოდი მოიფიქრა:
ტელეფონზე დაურეკავდნენ რომელიმე წინასწარ შერჩეულ შეძლებულ ავსტრიელს და აფრთხილებდნენ, რომ შესაძლებელი იყო მათ ბინაში რამდენიმე დღეში ყაჩაღები შევარდნილიყვნენ. ავსტრიელი ამ ამბით რა თქმა უნდა ძალიან შინდებიდა და ინტერესდებოდა მათი ვინაობით, რომლებმაც ეს ამბავი ამცნეს.
ქართველები ავსტრიელს უმარტავდნენ, რომ ისინი ასევე ერთ-ერთი კრიმინალური დაჯგუფების წევრები იყვნენ და მხოლოდ მათ შეეძლოთ ბინის მძარცველების შეჩერება და ამ საქმეში ბინის პატრონისაგან გარკვეულ თანხას ითხოვდნენ. მოთხოვნილი თანხა დიდი არ იყო და ამ “ანკესზე” არაერთი მოქალაქე წამოეგო. ქართველებმა ამ გზით თურმე იმდენი ფული იშოვნეს, რომ ბატონებივით ცხოვრობდნენ და პოლიციამ მათი გამოჭერა ავსტრიაში მცხოვრები ქართველი გოგონას დახმარებით მოახერხა.
ეს ისტორია არაფერია იმასთან შედარებით, რაც გერმანიაში მოხდა.
გია ჭუბაბრია, სტუდენტი: “ერთი კვირის წინ გერმანიიდან ახლადჩამოსულმა ახლობელმა თავად მიამბო იმ ხერხებზე, რომლებსაც ბერლინში იყენებდა ფულის გასაკეთებლად.
დღე და ღამე იდგა ქუჩაში და საკმარისი იყო დაენახა ქუჩაში ნაგვის დამგდები, ან რაიმენაირად კანონის დამრღვევი ადამიანი, მივიდოდა მასთან, ამოიღებდა ჯიბიდან გერმანიის კანონების კრებულს და უხსნიდა რა დააშავა და მის მიერ ჩადენილი კანონდარღვევა რა რაოდენობის თანხის გადახდას ითვალისწინებდა.
მერე უკვე მუქარაზე გადადიოდა და ეუბნებოდა, ცოტა ფული მომეცი, თორემ პოლიციაში მივალ და დიდი ჯარიმის გადახდა მოგიწევსო. კანონმორჩილი ევროპელისათვის ასეთი შეთავაზება რა თქმა უნდა უცნაური იყო, მაგრამ მერე ასკვნიდა, რომ ბევრად უჯობდა ცოტა ფული გადაეხადა, ვიდრე მერე დიდი ჯარიმა. ამიტომაც ასეთ კორუფციულ გარიგებაზე არაერთი გერმანელი წამოეგო. აღსანიშნავია, რომ ამ ქართველი შანტაჟისტის დაკავება გერმანიაში ვერავინ შეძლო და ეს კაცი დღესაც ტრაბახობს თავისი ევროპული “გმირობებით”.
როდესაც ქართველები უცხოეთში მიდიან არავინ არ ამბობს, რომ იქ მისი შემოსავლის ერთადერთი წყარო ქურდობა და შანტაჟია. ქართველები უცხოეთიდან გზავნიან ფოტოებსა და ვიდეოკასეტებს, სადაც ჩანს, თუ როგორ განცხრომაში ცხოვრობენ. სინამდვილეში კი, ეს უბრალოდ დადგმული სპექტაკლი და ნათესავების მოსატყუებელი ბლეფია. ბევრი ქართველი უცხოეთში მაწანწალაზე კარგად არ ცხოვრობს და მათი ყოფა იმის მიხედვით უმჯობესდება, თუ რამდენად ძვირადღირებული ნივთების მოპარვას შეძლებენ.
ვოვა კუპატაძე, პროგრამისტი: “რამდენიმე წლის წინ ამერიკაში ჩასულმა სამი შვილის ქართველმა დედამ, არც მეტი არც ნალები, ძვირადღირებული ქურქების მოპარვა დაიწყო. მაღაზიაში შესულ ხანშიშესულ ქალბატონებს როგორც წესი განსაკუთრებული ეჭვის თვალით არ უყურებენ და ეწორედ ეს კეთილგამწყობა გამოიყენა ამ ქალმაც.
მოპარულ ქურქებს უპობლემოდ ასაღებდა ამერიკაში უხვად მყოფ ემიგრანტებზე და აღებული ფულით თბილისში რამდენიმე ბინის ყიდვაც შეძლო. მაგრამ წარმოიდგინეთ საქართველოში მყოფი მისი ოჯახი როგორ შერცხვა, როდესაც ყველამ გაიგო, რომ მათი მარჩენალი სამი შვილის დედა, ამერიკის პოლიციამ უკანასკნელი ჯიბგირივით მაღაზიაში ქურდობისას დაიჭირა და სამწლიანი პატიმრობა მიუსაჯა”.
არანაირ ფულად არ ღირს ესოდენი თავისმოჭრა. მითუმეტეს ქალისათვის, რომლის შვილებსაც ეს სირცხვილი ალბათ მთელი ცხოვრება გაჰყვებათ.
ძნელია უგულველჰყო ფაქტები, როდესაც უცხოეთში მყოფი ქართველების კრიმინალური საქმიენობის შესახებ ამბებს ისმენ, მაგრამ ასეთი არასასიამოვნო ისტორიები ჩვენში ბევრს უკვე აღარ უკვირს და ახალი დროის საქართველოსათვის მსგავსი სისაძაგლეები ყოფის ნაწილად იქცა.
ქართველი რისი ქართველი იქნება ყველაგან თავისი განსაკუთრებული კვალი თუ არ დატოვა.. მაგალითად ავსტრიის დედაქალაქ ვენის პოლიციაში დღესაც გამოკრულია ერთი მეტად უცნაური კრიმინალური საქმის აღწერა, (დამნაშავეთა ფოტოებითურთ) რომელიც ხუთი წლის წინ ქართველებმა ჩაიდინეს და ახლაც გაურკვეველია ამ დანაშაულის თავი და ბოლო. ბევრი რომ არ გავაგრძელო, სამმა ქართველმა ბიჭმა ფულის გაკეთების ასეთი მეთოდი მოიფიქრა:
ტელეფონზე დაურეკავდნენ რომელიმე წინასწარ შერჩეულ შეძლებულ ავსტრიელს და აფრთხილებდნენ, რომ შესაძლებელი იყო მათ ბინაში რამდენიმე დღეში ყაჩაღები შევარდნილიყვნენ. ავსტრიელი ამ ამბით რა თქმა უნდა ძალიან შინდებიდა და ინტერესდებოდა მათი ვინაობით, რომლებმაც ეს ამბავი ამცნეს.
ქართველები ავსტრიელს უმარტავდნენ, რომ ისინი ასევე ერთ-ერთი კრიმინალური დაჯგუფების წევრები იყვნენ და მხოლოდ მათ შეეძლოთ ბინის მძარცველების შეჩერება და ამ საქმეში ბინის პატრონისაგან გარკვეულ თანხას ითხოვდნენ. მოთხოვნილი თანხა დიდი არ იყო და ამ “ანკესზე” არაერთი მოქალაქე წამოეგო. ქართველებმა ამ გზით თურმე იმდენი ფული იშოვნეს, რომ ბატონებივით ცხოვრობდნენ და პოლიციამ მათი გამოჭერა ავსტრიაში მცხოვრები ქართველი გოგონას დახმარებით მოახერხა.
ეს ისტორია არაფერია იმასთან შედარებით, რაც გერმანიაში მოხდა.
გია ჭუბაბრია, სტუდენტი: “ერთი კვირის წინ გერმანიიდან ახლადჩამოსულმა ახლობელმა თავად მიამბო იმ ხერხებზე, რომლებსაც ბერლინში იყენებდა ფულის გასაკეთებლად.
დღე და ღამე იდგა ქუჩაში და საკმარისი იყო დაენახა ქუჩაში ნაგვის დამგდები, ან რაიმენაირად კანონის დამრღვევი ადამიანი, მივიდოდა მასთან, ამოიღებდა ჯიბიდან გერმანიის კანონების კრებულს და უხსნიდა რა დააშავა და მის მიერ ჩადენილი კანონდარღვევა რა რაოდენობის თანხის გადახდას ითვალისწინებდა.
მერე უკვე მუქარაზე გადადიოდა და ეუბნებოდა, ცოტა ფული მომეცი, თორემ პოლიციაში მივალ და დიდი ჯარიმის გადახდა მოგიწევსო. კანონმორჩილი ევროპელისათვის ასეთი შეთავაზება რა თქმა უნდა უცნაური იყო, მაგრამ მერე ასკვნიდა, რომ ბევრად უჯობდა ცოტა ფული გადაეხადა, ვიდრე მერე დიდი ჯარიმა. ამიტომაც ასეთ კორუფციულ გარიგებაზე არაერთი გერმანელი წამოეგო. აღსანიშნავია, რომ ამ ქართველი შანტაჟისტის დაკავება გერმანიაში ვერავინ შეძლო და ეს კაცი დღესაც ტრაბახობს თავისი ევროპული “გმირობებით”.
როდესაც ქართველები უცხოეთში მიდიან არავინ არ ამბობს, რომ იქ მისი შემოსავლის ერთადერთი წყარო ქურდობა და შანტაჟია. ქართველები უცხოეთიდან გზავნიან ფოტოებსა და ვიდეოკასეტებს, სადაც ჩანს, თუ როგორ განცხრომაში ცხოვრობენ. სინამდვილეში კი, ეს უბრალოდ დადგმული სპექტაკლი და ნათესავების მოსატყუებელი ბლეფია. ბევრი ქართველი უცხოეთში მაწანწალაზე კარგად არ ცხოვრობს და მათი ყოფა იმის მიხედვით უმჯობესდება, თუ რამდენად ძვირადღირებული ნივთების მოპარვას შეძლებენ.
ვოვა კუპატაძე, პროგრამისტი: “რამდენიმე წლის წინ ამერიკაში ჩასულმა სამი შვილის ქართველმა დედამ, არც მეტი არც ნალები, ძვირადღირებული ქურქების მოპარვა დაიწყო. მაღაზიაში შესულ ხანშიშესულ ქალბატონებს როგორც წესი განსაკუთრებული ეჭვის თვალით არ უყურებენ და ეწორედ ეს კეთილგამწყობა გამოიყენა ამ ქალმაც.
მოპარულ ქურქებს უპობლემოდ ასაღებდა ამერიკაში უხვად მყოფ ემიგრანტებზე და აღებული ფულით თბილისში რამდენიმე ბინის ყიდვაც შეძლო. მაგრამ წარმოიდგინეთ საქართველოში მყოფი მისი ოჯახი როგორ შერცხვა, როდესაც ყველამ გაიგო, რომ მათი მარჩენალი სამი შვილის დედა, ამერიკის პოლიციამ უკანასკნელი ჯიბგირივით მაღაზიაში ქურდობისას დაიჭირა და სამწლიანი პატიმრობა მიუსაჯა”.
არანაირ ფულად არ ღირს ესოდენი თავისმოჭრა. მითუმეტეს ქალისათვის, რომლის შვილებსაც ეს სირცხვილი ალბათ მთელი ცხოვრება გაჰყვებათ.
ძნელია უგულველჰყო ფაქტები, როდესაც უცხოეთში მყოფი ქართველების კრიმინალური საქმიენობის შესახებ ამბებს ისმენ, მაგრამ ასეთი არასასიამოვნო ისტორიები ჩვენში ბევრს უკვე აღარ უკვირს და ახალი დროის საქართველოსათვის მსგავსი სისაძაგლეები ყოფის ნაწილად იქცა.