ავტორი ნინო მიქიაშვილი
00:01 28.10.2011
დღეს, 28 ოქტომბერს, პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე ფრაქცია “ერთობა სამართლიანობისათვის“ საპარლამენტო საგამოძიებო კომისიის შექმნის საკითხს დააყენებს, რის ირგვლივაც 27 ოქტომბერს, პარლამენტში, ილია ჭავჭავაძის სახელობის დარბაზში ფრაქციის ღია სხდომა გაიმართა, რომელსაც ესწრებოდნენ სხვადასხვა პოლიტიკური პარტიების, საზოგადოებრივი და არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენლები.
იმაზე, თუ რის გამოძიებას ითხოვს ახლადშექმნილი ფრაქცია და რას ელიან ამ საკითხის ინიცირებით, “ობიექტივი“ შეხვდა და ესაუბრა პარლამენტარ დიმიტრი ლორთქიფანიძეს.
კონკრეტულად რა საკითხების გამოძიებას ითხოვთ თქვენი ფრაქცია?
დიმიტრი ლორთქიფანიძე: 2007 წლის 7 ნოემბერს განვითარებული მოვლენების, მათ შორის დამოუკიდებელ ტელეკომპანია “იმედში“ შეჭრის, ამ კომპანიის მიტაცების და 2011 წლის 26 მაისს განვითარებული მოვლენების (რამაც ადამიანთა სიცოცხლე შეიწირა) შესწავლას. აი, ამ საკითხებთან დაკავშირებით ვითხოვთ დროებითი საპარლამენტო საგამოძიებო კომისიის შექმნას.
რა ძალა ექნება, თუ ასეთი კომისია შეიქმნება და რაიმე დასკვნას დადებს?
–თეორიულად თუ ვიმსჯელებთ, ასეთი კომისიის შექმნის შემთხვევაში, მის მიერ დადებული დასკვნა აღსასრულებლად სავალდებულო იქნება. ასეთ შემთხვევაში, გარანტიას გაძლევთ, რომ არაერთი მაღალი პოლიტიკური თანამდებობის პირი პირდაპირ მიეცემა სისხლის სამართლის პასუხისგებაში, მიეცემა სასამართლოს, მისი შემდგომი ბედის გადასაწყვეტად.
ვის ეკუთვნის საგამოძიებო კომისიის შექმნის იდეა?
–ჩვენს ფრაქციას, რომლის უკლებლივ ყველა წევრი გამოვდივართ ამ ინიციატივით. საგამოძიებო კომისიის შექმნის ერთ–ერთი მთავარი საფუძველი, რომელიც საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტითაა გათვალისწინებული, გახლავთ განსაკუთრებული სახელმწიფოებრივი და საზოგადოებრივი ინტერესი.
რა თქმა უნდა, ხელისუფლება შეეცდება, რომ დემაგოგიური გამოსვლებით შექმნას განწყობა, რომ თითქოს დიდი საზოგადოებრივი ინტერესი არ არსებობს. ჩვენ გავითვალისწინეთ ყველა ის აქცია, რომელიც 26 მაისიდან დღემდე გამართულა, დაწყებული 28 მაისს “წინააღმდეგობის მოძრაობის“ მიერ ორგანიზებული მდუმარე აქციით, როცა 15 000–ზე მეტი ადამიანი რუსთაველზე პროტესტის ნიშნად გამოვიდა, გაგრძელებული სამოქალაქო საზოგადოების წარმომადგენელთა კოალიციური, ერთიანი განცხადებით, რომლითაც 30–ზე მეტმა არასამთავრობო ორგანიზაციამ (ქალთა ორგანიზაცია “თამარიონი“, “ქართული აკადემია“, “გადაარჩინე სიცოცხლე“, “წინააღმდეგობის მოძრაობა“...) მოგვმართა.
ეს დამატებით ფორმალურ, მაგრამ აუცილებელ პირობას ქმნის იმისას, რომ ჩვენ ეს საზოგადოებრივი დაკვეთა მიგვეღო და პარლამენტის რეგლამენტზე დაყრდნობით იმ ფორმით წარმოგვედგინა, რა ფორმითაც დღეს თქვენ იხილეთ, ილია ჭავჭავაძის სახელობის დარბაზში, ფრაქციის გაფართოებულ, ღია სხდომაზე, სადაც პოზიციის ღიად გამოხატვის შესაძლებლობა მივეცით, როგორც საზოგადოების ფართო ფენებს, ისე უმრავლესობას, რომლის წევრებიც არ მობრძანებულან, რომ დაეფიქსირებინათ თავიანთი პოზიცია და გამოეთქვათ თავიანთი კრიტიკული შენიშვნები, რომელიც ჩვენ უნდა გაგვეთვალისწინებინა პეტიციაში, რომელიც დროებითი საპარლამენტო საგამოძიებო კომისიის შექმნის მიზნით წარვადგინეთ.
სხვა მედიასაშუალებების წარმომადგენლებთან ერთად თქვენც ესწრებოდით ფრაქციის გაფართოებულ სხდომას და ნახეთ და მოისმინეთ სამოქალაქო საზოგადოების მიერ ღიად დაფიქსირებული პოზიცია, რაც ჩვენ იმის სტიმულს გვაძლევს, რომ სამართლებრივი თვალსაზირისით ჩვენი აქტი არის სრულიად ლეგიტიმური, რასაც განვახორციელებთ კიდეც, 2011 წლის 28 ოქტომბერს, პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე. ეს სხდომა ემთხვევა უზენაესი საბჭოს არჩევნების დღეს, რომელშიც მე ვმონაწილეობდა, როგორც საარჩევნო ბლოკ “თავისუფლებას“ დამკვირვებელი, ისნის საარჩევნო ოლქში.
თქვენი ფრაქციის წარნმომადგენელი გამოვა სიტყვით და ამის შემდეგ გაიმართება კენჭისყრა?
–პროცედურულად, ჩვენი პეტიციის წარდგენისთანავე და დასაბუთებული წერილობითი საფუძვლების მოხსენებისთანავე, საკითხი დგება მიზანშეწონილობის კუთხით კენჭისყრაზე – საზოგადოებას იმავე საათებში ეცოდინება განწყობების სურათი და ის, თუ ვინ დაუჭერს მხარს და ვინ წავა წინააღმდეგი.
საპარლამენტო უმრავლესობას არჩევანის გაკეთება მოუწევს – მათ უნდა გააგრძელონ დემაგოგიური, ცილისმწამებლური პოლიტიკა (რომლითაც რეალურად ვერაფერს ნიღბავენ, გარდა იმისა, რომ კიდევ უფრო სააშკარაოზე გამოაქვთ თავი და კადაფიზაციის გზას უყენებენ თავიანთ ლიდერს და თავიანთ თავსაც), ან კეთილგონიერება გამოიჩინონ, ნაწილობრივ მაინც და იმსჯელონ საკითხის მართლზომიერებაზე. აი, ეს არჩევანი აქვს უმრავლესობას, მათ კეთილგონიერების გამოჩენის შანსი ეძლევათ.
რა ძალა ექნება, თუ ასეთი კომისია შეიქმნება და რაიმე დასკვნას დადებს?
–თეორიულად თუ ვიმსჯელებთ, ასეთი კომისიის შექმნის შემთხვევაში, მის მიერ დადებული დასკვნა აღსასრულებლად სავალდებულო იქნება. ასეთ შემთხვევაში, გარანტიას გაძლევთ, რომ არაერთი მაღალი პოლიტიკური თანამდებობის პირი პირდაპირ მიეცემა სისხლის სამართლის პასუხისგებაში, მიეცემა სასამართლოს, მისი შემდგომი ბედის გადასაწყვეტად.
ვის ეკუთვნის საგამოძიებო კომისიის შექმნის იდეა?
–ჩვენს ფრაქციას, რომლის უკლებლივ ყველა წევრი გამოვდივართ ამ ინიციატივით. საგამოძიებო კომისიის შექმნის ერთ–ერთი მთავარი საფუძველი, რომელიც საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტითაა გათვალისწინებული, გახლავთ განსაკუთრებული სახელმწიფოებრივი და საზოგადოებრივი ინტერესი.
რა თქმა უნდა, ხელისუფლება შეეცდება, რომ დემაგოგიური გამოსვლებით შექმნას განწყობა, რომ თითქოს დიდი საზოგადოებრივი ინტერესი არ არსებობს. ჩვენ გავითვალისწინეთ ყველა ის აქცია, რომელიც 26 მაისიდან დღემდე გამართულა, დაწყებული 28 მაისს “წინააღმდეგობის მოძრაობის“ მიერ ორგანიზებული მდუმარე აქციით, როცა 15 000–ზე მეტი ადამიანი რუსთაველზე პროტესტის ნიშნად გამოვიდა, გაგრძელებული სამოქალაქო საზოგადოების წარმომადგენელთა კოალიციური, ერთიანი განცხადებით, რომლითაც 30–ზე მეტმა არასამთავრობო ორგანიზაციამ (ქალთა ორგანიზაცია “თამარიონი“, “ქართული აკადემია“, “გადაარჩინე სიცოცხლე“, “წინააღმდეგობის მოძრაობა“...) მოგვმართა.
ეს დამატებით ფორმალურ, მაგრამ აუცილებელ პირობას ქმნის იმისას, რომ ჩვენ ეს საზოგადოებრივი დაკვეთა მიგვეღო და პარლამენტის რეგლამენტზე დაყრდნობით იმ ფორმით წარმოგვედგინა, რა ფორმითაც დღეს თქვენ იხილეთ, ილია ჭავჭავაძის სახელობის დარბაზში, ფრაქციის გაფართოებულ, ღია სხდომაზე, სადაც პოზიციის ღიად გამოხატვის შესაძლებლობა მივეცით, როგორც საზოგადოების ფართო ფენებს, ისე უმრავლესობას, რომლის წევრებიც არ მობრძანებულან, რომ დაეფიქსირებინათ თავიანთი პოზიცია და გამოეთქვათ თავიანთი კრიტიკული შენიშვნები, რომელიც ჩვენ უნდა გაგვეთვალისწინებინა პეტიციაში, რომელიც დროებითი საპარლამენტო საგამოძიებო კომისიის შექმნის მიზნით წარვადგინეთ.
სხვა მედიასაშუალებების წარმომადგენლებთან ერთად თქვენც ესწრებოდით ფრაქციის გაფართოებულ სხდომას და ნახეთ და მოისმინეთ სამოქალაქო საზოგადოების მიერ ღიად დაფიქსირებული პოზიცია, რაც ჩვენ იმის სტიმულს გვაძლევს, რომ სამართლებრივი თვალსაზირისით ჩვენი აქტი არის სრულიად ლეგიტიმური, რასაც განვახორციელებთ კიდეც, 2011 წლის 28 ოქტომბერს, პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე. ეს სხდომა ემთხვევა უზენაესი საბჭოს არჩევნების დღეს, რომელშიც მე ვმონაწილეობდა, როგორც საარჩევნო ბლოკ “თავისუფლებას“ დამკვირვებელი, ისნის საარჩევნო ოლქში.
თქვენი ფრაქციის წარნმომადგენელი გამოვა სიტყვით და ამის შემდეგ გაიმართება კენჭისყრა?
–პროცედურულად, ჩვენი პეტიციის წარდგენისთანავე და დასაბუთებული წერილობითი საფუძვლების მოხსენებისთანავე, საკითხი დგება მიზანშეწონილობის კუთხით კენჭისყრაზე – საზოგადოებას იმავე საათებში ეცოდინება განწყობების სურათი და ის, თუ ვინ დაუჭერს მხარს და ვინ წავა წინააღმდეგი.
საპარლამენტო უმრავლესობას არჩევანის გაკეთება მოუწევს – მათ უნდა გააგრძელონ დემაგოგიური, ცილისმწამებლური პოლიტიკა (რომლითაც რეალურად ვერაფერს ნიღბავენ, გარდა იმისა, რომ კიდევ უფრო სააშკარაოზე გამოაქვთ თავი და კადაფიზაციის გზას უყენებენ თავიანთ ლიდერს და თავიანთ თავსაც), ან კეთილგონიერება გამოიჩინონ, ნაწილობრივ მაინც და იმსჯელონ საკითხის მართლზომიერებაზე. აი, ეს არჩევანი აქვს უმრავლესობას, მათ კეთილგონიერების გამოჩენის შანსი ეძლევათ.
"ობიექტივი"
