პოლიციელებმა ეკლესია დაარბიეს და მღვდელს ცეცხლი გაუხსნეს!

ავტორი ილია ჩაჩიბაია
16:23 17.05.2011
11 მაისს, ზუგდიდიელმა პოლიციელებმა, ქალაქში არსებული წმინდა გიორგის სახელობის ტაძარი დაარბიეს. განსაკუთრებული სისასტიკით გამორჩეულმა სამართალდამცავებმა ყოველგვარ მორალურ თუ ადამიანურ ზღვარს გადააბიჯეს და ის მანქანაც დაცხრილეს რომელშიც ეკლესიის წინამძღვარი მამა ანდრია ლიპარტია იჯდა. როგორც ჟურნალ „ღია ბოქლომთან“ საუბრისას მრევლი აცხადებს სამართალდამცავები ალკოფოლური ნივთიერების ზემოქმედების ქვეშ იმყოფებოდნენ და ცეცხლსასროლი იარაღით ხელში, გარშემომყოფთ მოკვლით ემუქრებოდნენ.

რატომ მოიქცნენ მერაბიშვილი-სააკაშვილის პოლიციელები ასე უცნობია, თუმცა ერთი კი ფაქტია, შს-ს თავგასული წარმომადგენლები ბოლო პერიოდში დაუნდობელი ქმედებებით განსაკუთრებით სამეგრელოში გამოირჩევიან.

მომხდარიდან მეორე დღეს ეკლესიაზე თავდასსმის ფაქტს „ქართული პარტია“ გამოეხმაურა. 13 მაისს გამართულ ბრიფინგზე, კახა მიქაიამ მკაცრად გააკრიტიკა ადგილობრივი ხელისუფლება და ინციდენტში მონაწილე „სამართალდამცავების“ დასჯა მოითხოვა.

რწმენაშელახული მრევლი კომენტარის გაკეთებისგან თავს იკავებს, თუმცა ჩვენ მოვახერხეთ, რამდენიმე მათგანს გავსაუბრებოდით.

ნონა, მრევლის წევრი: „მწუხრის მსახურება სრულდებოდა, როდესაც გარედან სროლის და ყვირილის ხმა შემოგვესმა, მამაო გარეთ გავიდა რათა საქმის ვითარებაში გარკვეულიყო, ჩვენც გავყევით. პოლიციელები ტაძართან ახლოს, სადაც სასაფლაოებისთვის გამოყოფილი ფართი მდებარეობს ჩხუბობდნენ, ყვიროდნენ და იგინებოდნენ. ერთ-ერთმა პოლიციელმა რომლის გავარიც ქარჩავა გახლავთ მამა ანდრიას შეურაცყოფა მიაყენა შენ ვინახარ შენი დედა ....ო და მისკენ გაიწია, სწორედ ამ დროს მეორე პოლიციელმა, გუდუნა ფონიამ მამაო მიზანში ამოიღო კვლავ იგინებოდნენ და მოკვლით ემუქრებოდნენ. ანდრია სიტუაციის გამწვავებას მოერიდა და იქვე ჩვენი მრევლის კახა ყურაშვილის მანქანაში ჩაჯდა. რამოდენიმე წუთში მანქანა სამართალდამცავებმა დაცხრილეს. მამაო სასწაულით გადარჩა. შემდეგ პოლიციელები ეკლესიაში შეიჭრნენ. მრევლის წევრებს მივარდნენ და პირში იარაღს უდებდნენ, იყო რამდენიმე უმისამართო გასროლაც. ყველაფერი ბავშვების და მოხუცების თვალწინ მოხდა. იმდენად ნასვამები იყვნენ, რომ ფეხზე ძლივს იდგნენ. ვითხოვთ ეს პირები კანონის სრული სიმკაცრით დაისაჯონ. ღვთის შეწევნით სერიოზულად არავინ დაშავებულა, მაგრამ ხომ შეიძლებოდა ტყვია ბავშვებს მოხვედროდათ“.

მამა ანდრია ლიპარტია: „როცა ეს ყველაფერი მოხდა ლოცვები მიმდინარეობდა. გარეთ სროლა ატყდა... მე მღვდელი ვარ და ამ საკითხზე საუბრისგან თავს ვიკავებ. გთხოვთ ადამიანურად გამიგოთ, მეტს ვერაფერს გეტყვით...“

მანონი კემულარია, მამა ანდრიას მეუღლე: „შემთხვევის ადგილზე არ ვყოფილვარ. როგორც თვითმხილველებმა მითხრეს პოლიციელებმა ჯერ საავადმყოფოს ტერიტორიაზე ხალხი ააწიოკეს და შემდეგ ეკლესიის სასაფლაოებისკენ გადმოინაცვლეს. ტაძრთან რომ მათხოვრობს ბიჭი ხვიჩა, იმას იარაღი დაადეს და მოკვლას უპირებდნენო. ერთმანეთს პირში იარაღს უდებდნენ. მამაო, ჩემი შვილი და სტიქაროსანი ტაძრიდან გამოსვლიდან რამდენიმე წუთში მანქანაში ჩასხდნენ, მაშინ ერთ-ერთმა დაუმიზნა და გაისროლა. ჩემს შვილს თავი დაბლა დაუწევია – ტყვია არ მოხვდა. საბედნიეროდ, როდესაც პოლიციელი ისროდა ფეხი დაუცდა და ორმოში ჩავარდა. მადლობა უფალს გადავრჩით. ცოტახანში მრევლის წევრებმა ტყვიის მასრებიც იპოვნეს. გასროლა მოხდა ჩვეულებრივი ტაბელური იარაღიდან. ტაძარში მყოფ შავოსან დედებს სტიქაროსნები გადაუმალავთ, ბიჭები რომ არ დაეჭირათ. ის პირები იმდენად მთვრალები იყვნენ, რომ თავსაც ვერ აკონტროლებდნენ. ინტერვიუს მიცემას ყველა თავს არიდებს და ჩემგანაც არ მინდა გაიჟღეროს ამ ინფორმაციამ“.

ხვიჩა ჩუხუა, ერთ-ერთი დაზარალებული: „ჩემთან ორი შეიარაღებული პირი მოვიდა, მითხრეს ჩქარა იმღერეო. იარაღი შუბლზე დამადეს, მიყვიროდნენ არ გაინძრე თორემ გესვრითო. მე გავიქეცი ეკლესიისკენ, ხალხმა გადამარჩინა. ამის შემდეგ მამაოსაც ესროლეს. ჰაერშიც ისვროდნენ“.

ნატალია ფარჯიკია, მესანთლე: „იმ მანქანას ესროლეს, რომელშიც მამაო, მისი შვილი და მრევლი კახა ყურაშვილი ცოლდათ ერთად, ისხდნენ. პოლიციელები საუბედუროდ ფორმაში არ იყვნენ გამოწყობილი. ტაძარში რომ შემოვიდნენ შარვალი ძვრებოდათ და ირაღი უჩანდათ“.

სააკაშვილის მმართველობის პერიოდში, მისი ლაქიების მიერ ეკლესიის და მართლმადიდებლობის შეურაცყოფის ეს პირველი ფაქტი არ არის.

„ვარდების რევოლუციის”, ანუ მას შემდეგ, რაც ლიბერალთა ერთმა ჯგუფმა დემოკრატიული ღირებულებების დეკლარირებით სახელმწიფო ძალაუფლება ხელში ჩაიგდო, მართლმადიდებელ ეკლესიაზე შეტევის დროც დადგა. მათ კარგად ესმოდათ ამ ბრძოლის სირთულე. ხალხის სარწმუნოებისკენ შემობრუნება, საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქისა და ეკლესიის დიდი ავტორიტეტი, რასაც აშშ საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის გამოკითხვებიც ადასტურებდა, მათთვის საფრთხეს შეიცავდა და კიდევ უფრო აშფოთებდა ულტრალიბერალურად განწყობილ „დემოკრატებს“.

2004 წლის 12 მარტს, გამთენიისას გლდანის მართლმადიდებლურ ეპარქიაში, სახელისუფლებო ძალების მიერ დაიწყო ივერიის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის სასწაულთმოქმედი ხატის სახელობის ტაძრის დარბევა. გამოიყენეს იარაღის ფართო არსენალი, ცეცხლსასროლი იარაღი, ცივი იარაღი, ხელკეტები, ასაფეთქებელი მოწყობილობები, მძიმე ტექნიკა - სამხედრო მანქანები. გადათელეს ტაძრის ღობეები და მრევლზე იერიში მიიტანეს.

მართლმადიდებელმა მრევლმა ტაძრის კარებისაკენ დაიხია და მკერდი მიუშვირეს სიკვდილს უფლისათვის და ღვთისმსახურებისთვის, რომელთაგან მამა ბასილი და მამა გაბრიელი ტაძარში იყვნენ ჩაკეტილნი, ხოლო მამა არჩილი მრევლთან ერთად ტაძრის ცენტრალურ კარებს იცავდა. ტაძრის კარებთან სიკვდილის პირამდე სცემეს ხალხი. ბოლოს, მძიმე ტექნიკით შეანგრიეს ტაძრის გვერდითა კარები. ჟანდარმერიის ჯარები ამ დროს მთლიანად განლაგდა ეკლესიის ეზოში, ხოლო შავნიღბოსანთა ბატალიონი შეიჭრა ღვთის სახლში.

მამა ბასილი ეკლესიაში შეჭრილებს ამბიონზე მთავარანგელოზ მიქაელის ხატით გულში ჩახუტებული დახვდა. ნიღბოსნებმა იგი ცემით ძირს დააგდეს და წიხლებით გაათრიეს გარეთ, შემდეგ კი ცემითვე მანქანაში ჩატენეს და რაიონული პოლიციის სამმართველოში გადაიყვანეს...

2007 წლის 18 მაისს ჩამოღამებულ ფერიაზე ბულდოზერები გამოჩნდა. თითქმის დასრულებული ტაძარი დილით მიწასთან გასწორებული დახვდათ ფერიელებს. ეკლესიის შენების ნებართვა არ არსებობდაო, – დაიწყო ფიცი-მტკიცი მთავრობამ...

ცოტა ხნის წინ, „თავისუფლების ინსტიტუტის“ წევრის, თეა თუთბერიძის მიერ, "facebook"-ზე გავრცელებულ, პატრიარქის გაშარჟებულ ვიდეო განცხადებას, საზოგადოებაში დიდი ვნებათაღელვა მოყვა. ამ მასალაზე ილია მეორის სურათზე დამონტაჟებული იყო ხმა, რომელიც ისეთ ეფექტს ქმნიდა, თითქოს პატრიარქი მიხეილ სააკაშვილს უცენზუროდ იხსენიებდა და ხალხს მისი დამხობისკენ მოუწოდებდა. პატრიარქის შეურაცხყოფა, მაშინ საზოგადოების დიდმა ნაწილმა დაგმო. თუთბერიძე კი აცხადებდა, რომ ასეთი ვიდეოების დამზადება-გავრცელება სიტყვის თავისუფლების შემადგენელი კომპონენტია და პატრიარქს იმიტომ ებრძვის, რომ მისი ძმისშვილი რუსეთის სპეცსამსახურების თანამსრომელია....

მთავრობის და მათი ხელქვეითების ასეთ ქმედებებს შეიძლება დავარქვათ ერთი სახელი – იდეოლოგიური სატანიზმი. დაჯგუფების ლიდერებად კი შეგვიძლია მოვისაზროთ სააკაშვილი, ბოკერია, თუთბერიძე და საქართველოს დანაშაულებრივი მთავრობის სხვა მაღალჩინოსნები.

ცნობისთვის, მსოფლიოში მრავლად არიან იდეოლოგიური სატანიზმის მომხრეები. რატომ უწოდებენ ეს ადამიანები საკუთარ თავს სატანისტებს, მათი არგუმენტი ასეთია: „ჩვენ ვართ ანტიქრისტიანები შესაბამისად ქრისტიანებისთვის ვართ სატანისტები.“

მაგალითად, ასეთი ტიპის დაჯგუფებების მიერ სკანდინავიაში განხორციელდა არაერთი ეკლესიის დარბევა თუ განადგურება...

რეალურად თავისუფლად შეიძლება ითქვას, რომ სატანიზმის ეს განხრა კომერციული მიზნებისთვის არის შექმნილი და მის პოპულარიზაციაში მასობრივი საინფორმაციო საშუალებებიც მონაწილეობენ.

ირმა ინაშვილი, ჟურნალისტი: „2004 წლის აგვისტოში, როდესაც ჯერ კიდევ საქართველოს ტელევიზიის პირველ არხზე პუბლიცისტიკის ჯგუფის ხელმძღვანელად ვმუშაობდი, ჩემს კოლეგებთან ერთად დამიბარეს ტელევიზიის სათათბირო დარბაზში. როდესაც „საგანგებო თათბირზე” შევედი, დარბაზში დამხვდნენ "თავისუფლების ინსტიტუტის” ხელმძღვანელები და მხარდამჭერები: ლევან რამიშვილი, გიგი თევზაძე, სოზარ სუბარი, ლაშა ბუღაძე, ბექა მინდიაშვილი, ნოდარ ლადარია, ბასილ კობახიძე, მამუკა ხერხეულიძე, თამარ კინწურაშვილი... ამ ადამიანებმა, ანუ ჩვენი ქვეყნისა და ერის დიდმა „მოსიყვარულეებმა” პირდაპირ დაგვირიგეს გეგმა, რომელიც ითვალისწინებდა მართლმადიდებელი ეკლესიის დისკრედიტაციას. პიარ-გეგმის თანახმად, პირველი არხის გადამღებ ჯგუფებს მონასტრებში მოღვაწე დედები და მამები მაქსიმალურად ნეგატიურ ჭრილში უნდა წარმოგვეჩინა, რათა ამას გამოეწვია საზოგადოების უნდობლობა და ზიზღი ეკლესიისადმი. ჩვენ უნდა გვეჩვენებინა საპატრიარქო, როგორც შურიან, მოქიშპე მღვდელმსახურთა ბუდე. უნდა გაგვეკრიტიკებინა ქართული საეკლესიო გალობა, წირვა; ხაზი უნდა გაგვესვა, რომ მრევლი გაუნათლებელია და არ იცის კონკრეტული საეკლესიო დღესასწაულების ისტორია და არსი.

ახლოვდებოდა ფერისცვალების დღესასწაული. „თავისუფლების ინსტიტუტის” „ლიდერშიფი” გვაძლევდა რეკომენდაციას, - გამოგვეკითხა მრევლი და გვეჩვენებინა, რომ დიდმა ნაწილმა არ იცის, რას ნიშნავს ფერისცვალებ...“